Czy drugi rodzic Twojego dziecka utrudnia Ci kontakt z nim lub unika udzielania informacji o dziecku, a Ty czujesz się bezradny/a? Wiedz, że nie jesteś w tym sam/sama.
Wielu rodziców zmaga się z podobnym problemem – czasem emocje po rozstaniu przysłaniają to, co najważniejsze: dobro dziecka.
Pamiętaj, że złośliwe działania wobec drugiego rodzica często ranią głównie samo dziecko. Z czasem, gdy dorośnie, rozliczy rodzica za emocjonalną szarpaninę, a wtedy żadna wymówka nie przyniesie ukojenia. Tego nikt z nas nie chce.
Najlepszym rozwiązaniem byłoby porozumienie – spróbuj na początku rozmowy z drugim rodzicem dziecka w obecności psychologa.
I tu mam dla Ciebie coś, co z pewnością bardzo Ci pomoże – na końcu artykułu znajdziesz komentarz psychologa dotyczący tego, jaki wpływ na dziecko ma konflikt między rodzicami oraz utrudnianie kontaktów przez jednego z nich.
Gdy rozmowa okaże się niemożliwa, pozostaje droga prawna. Jakie kroki podjąć? Dowiesz się o tym w dalszej części artykułu.
Co to są kontakty z dzieckiem?
Niezależnie od tego, czy masz pełną władzę rodzicielską, masz prawo i obowiązek utrzymywać relację ze swoim dzieckiem. To samo dotyczy dziecka – ono też ma prawo i obowiązek, by utrzymywać z Tobą relacje. Kontakty mogą mieć różną formę.
Bezpośrednie spotkania – możesz odwiedzać dziecko, zabierać je na weekendy lub na wspólne wyjścia – to najbardziej oczywista forma. Ale kontakty to także telefon, rozmowy przez komunikatory, czy wymiana wiadomości. To wszystko składa się na więź, której dziecko potrzebuje i która jest ważna dla Ciebie.
Jeśli Ty i drugi rodzic dziecka żyjecie osobno, najlepiej, gdy wspólnie ustalicie sposób, w jaki będą przebiegały te kontakty.
Powinniście uwzględnić potrzeby i życzenia dziecka, a także wiek i sytuację życiową, dostosowując wszystko tak, by dla niego było to jak najlepsze rozwiązanie. Niestety, nie zawsze da się to ustalić bez problemów. Jeśli nie możecie dojść do porozumienia, możesz zwrócić się do sądu, który pomoże Wam ustalić, jak te kontakty mają wyglądać.
Dlaczego jeden rodzic utrudnia kontakty z dzieckiem?
Czasami rodzic robi to celowo, mając na celu coś konkretnego – może liczy na wyższe alimenty, jest niechętny nowemu partnerowi drugiego rodzica lub boi się, że silna więź między dzieckiem a drugim rodzicem osłabi jego własną relację z dzieckiem.
Innym powodem może być to, że rodzic ma inną wizję wychowania i nie zgadza się z podejściem drugiego rodzica.
Co zrobić, gdy jeden rodzic utrudnia kontakty z dzieckiem – wniosek sądowy?
Jeśli nie uda się Wam dojść do porozumienia, warto rozważyć skierowanie sprawy do sądu. W takiej sytuacji możesz złożyć wniosek o ustalenie kontaktów z dzieckiem.
Czy muszę składać wniosek o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem?
Jeżeli czas oczekiwania na decyzję sądu się wydłuża, można złożyć wniosek o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem. To tymczasowe rozwiązanie, które pozwala sądowi określić zasady kontaktu na czas trwania postępowania.
Co jeśli mam ustalone kontakty, a drugi rodzic ich nie przestrzega i nadal nie wydaje mi dziecka?
Jeśli masz sądownie ustalone kontakty, a drugi rodzic dziecka nadal stawia przeszkody, możesz ponownie skierować sprawę do sądu.
Jak wykazać utrudnianie kontaktów lub brak relacji z dzieckiem przez drugiego rodzica?
Warto zbierać dowody, takie jak zeznania świadków czy zapisy korespondencji.
Podsumowanie: Relacje dziecka z obojgiem rodziców są kluczowe dla jego rozwoju i poczucia bezpieczeństwa. Zwłaszcza w momencie, kiedy rodzice są po (lub w trakcie) rozstania. Jako mama, wiem to z własnego doświadczenia, jednak moja wiedza nie zastąpi wiedzy profesjonalisty — psychologa.
Dlatego serdecznie zapraszam do zapoznania się z komentarzem psycholożki Katarzyny Sasiak, która wspiera dzieci oraz rodziny w sytuacjach okołorozstaniowych.
Kinga Stanikowska-Jóźwiak
radca prawny
Co zrobić, kiedy rodzic utrudnia drugiemu kontakty z dzieckiem? Komentarz psychologa
Doświadczenie pracy gabinetowej podpowiada mi, że rodziny w sytuacjach okołorozwodowych szukają wsparcia specjalisty w dwóch sytuacjach: gdy chcą wesprzeć dziecko na początku rozstania (wspólnie opowiedzieć, co się zmieni, jak może wyglądać ich dalsze życie) oraz (co zdecydowanie częstsze) w momencie, kiedy byli partnerzy nie potrafią znaleźć wspólnego rozwiązania na opiekę i wsparcie ich wspólnych dzieci.
Bolesne rozstania to spore rany, które w nas zostają, a nie zawsze potrafimy poradzić sobie z bólem, które tym ranom towarzyszą.
Jeśli rozwód/rozstanie nie zakończy się ograniczeniem prawa któregoś z rodziców, oboje mają takie sama prawa do kontaktu z dzieckiem — prawa oraz obowiązki wobec dziecka.
Często między byłymi partnerami zanika komunikacja, bo każde słowo kończy się awanturą lub olbrzymimi emocjami, zatem jedyny język, który pozostaje to zarządzanie rozgrywanie dzieckiem.
Konflikt między rodzicami zaburza poczucie bezpieczeństwa dziecka, które spróbuje wszystkiego, aby w rodzinie zapanował spokój. Wyobraźcie sobie, że płyniecie łódką, w której dorośli siedzą po dwóch różnych stronach łodzi i każdy z nich chce prowadzić ją w swoją stronę.
Problem jest taki, że to dziecko trzyma wiosła i porusza nimi w tempie, które dyktuje rodzic.
Każde kolejne sposoby na powiedz mamie, że… lub zrobimy tacie na złość i zostaniesz u mnie trochę dłużej, powodują kręcenie się łodzi w kółko. Co gorsza, jeśli wiosłowanie będzie zbyt szybkie, zbyt wolne, nierówne, łódź po prostu zacznie się topić. Tu pojawia się moment, w którym dorośli mogliby szukać winnego-tego, który tak źle rusza wiosłami.
Ale przecież to tylko dziecko… to małe dziecko, które tak bardzo się stara, aby dopłynąć do brzegu.
Poczucie bezpieczeństwa jest podstawową potrzebą człowieka, nieważne czy dziecka, czy dorosłego. Zaraz po potrzebach fizjologicznych to właśnie poczucie bezpieczeństwa daje nam możliwość zaspokajania kolejnych potrzeb — chociażby samorozwoju.
Gdy człowiek tonie w łodzi, nie ma czasu myśleć o rozwoju, nauce i dobrym zachowaniu. I tylko wspólne obranie celu, podobne wskazówki, co do kierunku i tempa wiosłowania, może Wam pomóc dopłynąć do brzegu.
Jeśli trudno Wam znaleźć wspólne cele i kierunki, skorzystajcie z konsultacji u specjalisty — psychologa rodzinnego lub dziecięcego, możecie również udać się do mediatora sądowego.
Katarzyna Sasiak
psycholożka, psychoterapeutka systemowa w trakcie certyfikacji
Zdjęcie: GEORGE DESIPRIS [1] [2]
***
Prawa ojca – poradnik także i dla matek
Prawa ojca – poradnik także i dla matek – wskazówki opisane w tym poradniku nie mają charakteru bezwzględnego i nie znajdą zastosowania w każdej sytuacji. Każdy rodzic ma inną sytuację życiową. Ta wynika z różnych doświadczeń, sytuacji materialnej, obecności i wsparcia dalszej rodziny oraz choćby temperamentu dziecka lub chęci (lub jej braku) współpracy przez drugiego z rodziców.
Proszę zatem o zastanowienie się, czy w Państwa konkretnej sprawie, mogą one zostać wprowadzone wprost, czy też wymagają pewnych modyfikacji [Czytaj dalej…]
